ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਦੇਵ ਜੀ ਦੀ ਯਾਤਰਾ ਕਦੇ ਵੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਆਪਣੀ ਨਹੀਂ ਸੀ; ਇਹ ਇੱਕ ਯਾਤਰਾ ਸੀ ਜਿਸਦਾ ਅਰਥ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਅੰਦਰ ਰੋਸ਼ਨੀ ਲੱਭਣ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕਰਨਾ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਸਾਨੂੰ ਦਿਖਾਇਆ ਕਿ ਭਾਵੇਂ ਅਸੀਂ ਕਿੱਥੇ ਹਾਂ ਜਾਂ ਅਸੀਂ ਕੌਣ ਹਾਂ, ਸਾਡੇ ਵਿੱਚੋਂ ਹਰੇਕ ਕੋਲ ਸਾਡੇ ਕੰਮਾਂ, ਸਾਡੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਅਤੇ ਸਾਡੇ ਪਿਆਰ ਦੁਆਰਾ ਸੰਸਾਰ ਨੂੰ ਇੱਕ ਬਿਹਤਰ ਸਥਾਨ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਹੈ। ਉਸਨੇ ਸਿਖਾਇਆ ਕਿ ਦਿਆਲਤਾ ਦੀਆਂ ਛੋਟੀਆਂ-ਛੋਟੀਆਂ ਕਿਰਿਆਵਾਂ ਵੀ ਸ਼ਾਂਤ ਝੀਲ ਦੀਆਂ ਕੋਮਲ ਲਹਿਰਾਂ ਵਾਂਗ, ਬਾਹਰ ਵੱਲ ਰੁਖ ਕਰ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ, ਜੋ ਅਸੀਂ ਦੇਖ ਸਕਦੇ ਹਾਂ ਉਸ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਦੀਆਂ ਹਨ।