हा लेखनप्रपंच म्हणजे माझ्या डोळ्यानुरूप असलेला मनुष्य जीवनाचा सार आहे. पण याचा मूळ गाभा आद्यग्रंथ, 'श्रीमदभगवदगीता' हाच आहे. ग्रंथामध्ये पाहण्याचा आपला दृष्टीकोन बदलावा कारण ग्रंथ तुमच्या कल्पनेच्या पलीकडे जाऊन तुमच्या जीवनाचे वर्णन तुम्हाला सांगायचे प्रयत्न करत असतात. पण मला सांगा भगवदगीता तुम्ही शेवटची हातात घेऊन किती दिवस झाले?
कायम ध्यानी ठेवा की भगवदगीता हा फक्त धार्मिक ग्रंथ नसून अखंड मानवजातीच्या (मग तो कोणत्याही जाती- धर्माचा असो) कल्याणासाठी स्वतः भगवान श्रीकृष्णाने केलेला उपदेश आहे. भरपूर धर्मामध्ये आपणास धार्मिक तेढ आणि परमेश्वर श्रेष्ठत्त्वावरून वाद पाठवयास मिळतो. पण वैदिक धर्मामध्ये शैव आणि वैष्णव या दोघांनाही परमेश्वर प्राप्तीसाठी दोन्ही आराध्याच्या इष्टाना स्मरावेंच लागते. कारण महादेवाचा सर्वात मोठा प्रिय भक्त श्रीविष्णू आहेत आणि श्रीविष्णूचे सर्वात मोठे भक्त महादेव आहेत. श्रीविष्णुपुराण आणि शिवपुराणामध्ये एकाच अर्थ मिळतो तो असा की भक्त हा कधीच मोठा नसतो तर त्याची भक्ती हीच मोठी असते, श्रेष्ठ असते. तुम्ही मुखाने शैव आहात किंवा वैष्णव आहात याला महत्त्व आहे आणि तोच तुमच्या जीवनाचा अर्थ आहे. उदाहरणच बघा, पुस्तकाचा मूळ आधार भगवदगीता आहे नि पुस्तकाला नाव हे महादेवाचं आहे.