ఒక నేల - కొన్ని గొంతుకలు.

మదనపల్లె పేరు వినగానే నాకు గుర్తొచ్చేది ప్రత్యక్ష పరిచయం ఉన్న ప్రముఖ సాహితీవేత్తలు ఆర్ఎస్ సుదర్శనం, ఆర్.వసుంధరా దేవి, వల్లంపాటి వెంకటసుబ్బయ్య, టీఎస్ఏ కృష్ణమూర్తిగారలు. వారి కంటే ముందు జిడ్డు కృష్ణమూర్తి, శంకరంబాడి సుందరాచారి, జోలపాళెం మంగమ్మ, లీలా నాయుడు, మల్లెల గురవయ్యలు చిరస్మరణీయులు. గురవయ్య గారు మొదలుపెట్టిన మదనపల్లి రచయితల సంఘం ఈనాటికీ సజీవంగా నిలబడి జవసత్వాలు పుంజుకోనే క్రమంలో ఈ కవితల సంపుటిని మన ముందుకు తెచ్చింది. మరసానికి పునర్జీవనం తెచ్చేందుకు రవిశేఖర్ రెడ్డి గారు చేస్తున్న కృషి ప్రశంసనీయం.
ముప్పైఒక్క కవితలతో కూడిన ఈ కవితల సంపుటి పూర్తిగా చదవగానే, అక్కడక్కడా తళతళమని మెరుపులు మెరిసినట్లుగా వెలిగే ఉపమానాలతో తొలకరి మేఘాల ఆకాశంలా కనిపించింది పుస్తకం.
"ఆకలి కడుపుకు అన్నం పెట్టే చేతులలో
ఎంత సౌందర్యం దాగుందో కదా!" -- అన్న విజయ్ కుమార్ గారి వాక్యాలు చదవగానే పేజీల్ని వదలబుద్ధి కాలేదు. అవయవాల రంగు సౌష్టవాలకన్నా అవి చేసే మంచిపనుల వల్లే సౌందర్యవంతంగా కనిపిస్తాయని చెప్పిన తీరు బావుంది.
" ఎవడి అహంకారానికి వాడే నిప్పు పెట్టుకొని
ఆ వెలుగులో కొత్త దేవుణ్ణి వెతుకుదాం" అన్న వెంకటాచలపతి పద్య పాదాలు నిజంగానే మన గుండెల్ని మనం తడువుకొనేలా చేస్తాయి.
"నేల గట్టిగా ఉందంటూ విత్తు పైకి రానంటే
మహావృక్షమయ్యేనా మొగ్గ చిగురు...