ஒவ்வொரு எழுத்தாளரும் ஒரு புத்தகத்தை எழுதும் போது, அது அவருடைய முதல் புத்தகமானாலும் சரி, இல்லை ஏழாவது, கடைசி அல்லது, எந்தப் புத்தகமானாலும் சரி... தனது இதயத்திற்கு மிக நெருக்கமாக இருக்கும் நபரே அதை முதலில் படிக்க வேண்டும் என்று ஆசைப்படுவர். இதன் பின்னணியில் உள்ள காரணத்தை நீங்கள் என்னிடம் கேட்டால், நான் சிறிது நேரம் யோசித்துவிட்டு "நண்பரே...! மண்ணிக்கவும்... அதைப்பற்றி எனக்குத் தெரியாது", என்பேன். ஏனென்றால் என் விஷயத்தில் வேறுபட்ட ஒன்று நடக்கிறது. நான் எப்பொழுதும் எனது நெருங்கிய நண்பர் அதை இரண்டாவதாக படிக்க வேண்டும் என்று விரும்புவேன். ஆம்...! நீங்கள் அதை சரியாகத்தான் படித்தீர்கள்.... இரண்டாவதாக… "அப்படியானால் முதலில் யாருக்குப் படிக்கக் கொடுப்பீர்கள் ...?", என்று நீங்கள் என்னிடம் கேட்டால், "நானே ..!", என்பேன். ஏனென்றால், என்னைப் பொருத்தவரை, 'ஒரு எழுத்தாளர் தான் தனது சொந்த எழுத்துக்களை முதலில் படிப்பவர்', என்று நான் கருதுகிறேன். அது, அதாவது என் எழுத்து, உங்களைப் போன்ற பிற வாசகர்களின் இதயங்களை அடைய முதலில் என்னைக் கடந்து செல்ல வேண்டும். நீங்கள் இப்போது அதைப் படித்துக் கொன்டிருப்பதால், எனது புத்தகம் ஏற்கனமே என்னை வென்று உங்களிடத்திற்கு கடந்துவந்திருகிறது என்பதை நீங்கள் கருத்தில் கொள்ளலாம். இந்த எழுத்துப் பாதையில் இது எனக்கு ஏழாம் ஆண்டு, எட்டவது புத்தகம். நான் ஒரு வருடம் முன்பு எல்லாவற்றையும் விட்டு வெளியேறவிருந்தேன். கடந்த ஒரு வருடமாக, என் பேனாவிலிருந்து எதுவும் வெளிவரவில்லை. ஆனால் ஒரு பீனிக்ஸ் பறவையைப் போல என் நம்பிக்கையை மீட்டெடுத்து, இந்த புத்தகத்தை அனைத்து வாசகர்களுக்கும் மகிழ்ச்சியான இதயத்துடன் வழங்குகிறேன்.